سالن فردوسی شهر اهواز پنجشنبه ۲۲شهریورسال جاری شاهد برگزاری آیین پاسداشت چهلمین روز سفر آسمانی هنرمندنقاش وجانباز هاشم بدری بود .
دکتر نظام الدین امامی فر
دانشیار ، معاونت پژوهشی ، مدیرگروه ارتباط تصویری دانشکده هنردانشگاه شاهد
در مراسم چهلمین روز آسمانی شدن هنرمند فقید هاشم بدری او را شاعر بافت طبیعت معرفی کردند
و آنگاه ادامه دادند که
ای کاش نمایشگاهها و انجمنها محفلی برای دورهمی های دوستانه در زمان حیات هنرمند می بود و به مجلس ترحیم و چهلم و سالگرد ختم نمی شد .
گردش زمان ، فضای اجتماعی و بروز نگرش درونی ، میل به شراکت اندیشه ها و *دیده شدن* دست به دست هم میدهد
تا هنرمندی ساخته شود و کارهایی را تولید کند و در معرض دید مخاطب قرار دهد و بمیرد و بعد از مرگش در کالبد آثارش زنده شود.
سپس امامی فر اشاره کرد
براستی فلسفه ی زندگی هنرمند این است ؟ چقدر کم توقع شده ایم؟
دکتر امامی فر در ادامه اشاره نمودند
محمد هاشم بدری (زادهٔ ۱۳۲۵ خمین ) نقاش و نظامی اهل ایران بود. وی از جانبازان جنگ ایران و عراق و از هنرمندان بین المللی در زمینه نقاشی طبیعت بود که آثار وی در نمایشگاههای داخل و خارج از کشور به نمایش درآمده بود .
کوچهٔ محل زندگی بدری در اهواز در بهمن ماه سال ۱۳۹۶ به نام او ثبت شد.
او با شیوه ی شخصی خود ، علاوه بر تولید آثار بدیع هنری ، توانست به بیش از ۵۰۰ نابینا نقاشی بیاموزد ایشان در ۹ مرداد ماه۱۴۰۳ با تحمل رنج ناشی از جراحات جنگ در اهواز از میان ما رفت .
هاشم ، یکی از آن جمع بود که به شیوه ی شخصی و نه سبک ، توانست اندیشه ها و روح لطیف خودش رو در بستر بوم بخراشاند و برای ما از درد بگوید .
درد نهفته در آثار ایشان
با داروی پناه به طبیعت و توجه به ساخت ساز بافت درختان و گیاهان ، دلالتی است بر ندیدن پیرامون و فرار از رفتارهای انسانی که در اندک فیگورهای درهم تندیده آثارش مشهود است .
حجم انبوه رنگ و خراش بر رنگ و ضربه های سریع برای تسلط وی رو بر طبیعت مشهود می سازد و دوری از ساخت و ساز طبیعت گونه ، آثار ایشان را منحصر بفرد کرده بصورتی که تنهایی و سکوت در ترکیبات و غوغای درونش را می پوشاند و صورت او را دلنشین و دوسداشتنی و صمیمی می کند ، اما حکایت درون چیزی دیگری است .
بله ، هنرمند تنهاست و سعی می کند تنهاییش را در جمع و نمایش تولیداتش ، فریاد کند. بزرگترین ضعف هنرمندان نیاز به دیده شدن است که برخی ، عامدانه و ناجوان مردانه آن را بکار گرفته و فرضیه ی هنر ، بمثابه ابزار را ، بر روی برخی از هنرمندان پیشگام آزمایش کرده اند …
امامی فر در پایان گفت تشکر ویژه ای دارم ، از همت هنرمندان و همراهی نهادهایی که باتلاش شبانه روزی توانستن این مجلس رو در شان هاشم برگذار کنند و اندیشه های تصویری او رو روشن نگهدارند ، هاشم فردی از جامعه ی تحقیر شده ی هنری ایران بود که در شرایط بیماری سخت دست از کار نکشید و سخاوتمندانه ، تجربیات خودش را در معرض دید هنردوستان قرار داد .
امید که محافل هنری حتی بصورت بزرگداشت ، سببی برای همفکری و رشد جامعه شود و صدامات ناشی از بی تخصصی و نامدیریتهای جناحی و سیاسی را که دچار هنر و هنرمندان شده است را پوشش دهد.
انگاه دگتر نظام الدین امامی فر در خصوص مطالبات هنرمندان گفتند:
تاسیس خانه هنرمندان بازگشایی موزه های تعطیل شده ی هنرهای معاصر خوزستان ، خرید آثار هنری ، حق مالکیت معنوی آثار ، بیمه ی هنرمندان و دوری از فضای امنیتی و تصدیگری نهادهای فرهنگی و هنری تحت عنوان سند هنرهای تجسمی و یا هر نام دیگر ، کمک می کند که هنرمندان از پیله های انزوا خارج شوند و پر و بال خود را بگشایند و به پیشرفت و نقش موثر در جامعه ، بیاندیشند .