به گزارش سرویس بین الملل صبح ملت با وجود تلاش‌های گسترده برای پیشگیری و مقابله با ویروس HIV، این بیماری همچنان به عنوان یکی از چالش‌های جدی بهداشت عمومی در جهان باقی مانده است. با این حال، پیشرفت‌های علمی اخیر، به ویژه در زمینه درمان‌های پیشگیرانه، امیدها برای کاهش چشمگیر عفونت‌ها و حتی ریشه‌کنی این بیماری تا سال 2030 را افزایش داده است. در ادامه، سه متخصص بیماری‌های عفونی از انستیتوی ملی بهداشت و تحقیقات پزشکی فرانسه (Inserm) دیدگاه‌های خود را در این زمینه ارائه می‌دهند.در سال 2022، حدود 39 میلیون نفر در جهان با ویروس HIV زندگی می‌کردند و 1.3 میلیون مورد جدید ابتلا گزارش شده است. این آمار با وجود سیاست‌های پیشگیری، تشخیص و درمان گسترده نشان‌دهنده چالش‌های جدی در مهار این اپیدمی است. یکی از پیشرفت‌های مهم در این حوزه، استفاده از درمان‌های پیشگیرانه مانند لِنکاپاویر است. در یک مطالعه بالینی در آفریقای جنوبی و اوگاندا که بر روی 5300 زن جوان 16 تا 25 ساله انجام شد، دریافت‌کنندگان این دارو در برابر عفونت کاملاً مقاوم بودند و هیچ مورد جدید ابتلا ثبت نشد. این درمان که به صورت دو تزریق سالانه ارائه می‌شود، چشم‌انداز کاهش نرخ عفونت را تقویت کرده است.
چالش‌ها و موانع پیش رو
1. فاصله میان نظریه و عمل
دکتر جید غوسن، محقق انستیتو Inserm، بیان می‌کند که به لحاظ فنی، درمان‌های کنونی می‌توانند از انتقال بیماری جلوگیری کنند. با این حال، چالش‌هایی مانند هزینه بالای داروها، دسترسی محدود در مناطق فقیر و انگ اجتماعی مرتبط با این بیماری، موانع جدی هستند. به ویژه در کشورهایی که روابط همجنس‌گرایانه یا کار جنسی جرم‌انگاری شده‌اند، بسیاری از افراد از مراجعه به مراکز درمانی خودداری می‌کنند. او تأکید می‌کند که توسعه واکسن، که بتواند تمامی جمعیت را بدون تبعیض از کودکی محافظت کند، گامی حیاتی در پایان دادن به این اپیدمی است.
2. مشکل مخازن ویروسی
دکتر مورگان بومسل، محقق انستیتو Inserm، توضیح می‌دهد که درمان‌های کنونی مانع از تکثیر ویروس می‌شوند اما مخازن ویروسی را که در سلول‌های بدن باقی می‌مانند، از بین نمی‌برند. این مخازن می‌توانند با کوچک‌ترین اختلال دوباره فعال شوند. از بین بردن کامل این مخازن، نیازمند پیشرفت‌های بیشتری در فناوری‌های درمانی است.
3. مشکلات مرتبط با رعایت درمان پیشگیرانه
دکتر برونو اسپیر، مدیر تحقیقات انستیتو Inserm، به مشکلاتی مانند دشواری مصرف منظم داروهای پیشگیرانه (PrEP) اشاره می‌کند. این روش، به ویژه برای گروه‌هایی که مصرف روزانه قرص برایشان ممکن نیست یا به دلیل انگ اجتماعی از آن اجتناب می‌کنند، چالش‌برانگیز است. او به راهکارهای جدید مانند تزریق‌های زیرجلدی دو بار در سال اشاره می‌کند که می‌توانند این موانع را کاهش دهند.
با وجود پیشرفت‌ها در درمان و پیشگیری، ریشه‌کنی کامل HIV همچنان به تلاش‌های گسترده‌تری در زمینه تحقیق و توسعه، رفع موانع اجتماعی و اقتصادی، و دسترسی همگانی به درمان نیاز دارد. تنها با ترکیب تمامی این عوامل و احتمال دستیابی به واکسن، می‌توان به آینده‌ای بدون اپیدمی HIV امیدوار بود. / انتهای پیام
