یادداشت اختصاصی پیمان چینی‌ساز سردبیر بخش ورزشی صبح ملت نیوز؛
بوسنی، کشوری که جنگ‌های دهه 90 میلادی آن را به تکه‌های کوچک و جدا از هم تبدیل کرده بود، در دل ویرانی‌ها و خاطرات تلخ، چیزی بیش از یک ورزش نیاز داشت؛ چیزی که بتواند امید را دوباره زنده کند. در این لحظات سخت، فوتبال تبدیل به نوری در دل تاریکی شد، شعله‌ای که مردم بوسنی را به هم پیوند داد.
حضور تیم ملی بوسنی در جام جهانی 2014 برزیل، نمادی از ایستادگی این ملت در برابر دردها و زخم‌های گذشته بود. این موفقیت بیشتر از یک پیروزی ورزشی بود؛ این یک پیروزی برای مردم بوسنی بود که به رغم تمام شکست‌ها و ویرانی‌ها، توانستند به جهانیان نشان دهند که هنوز ایستاده‌اند، هنوز می‌توانند در برابر دشواری‌ها مقاومت کنند.
در مسابقات انتخابی جام جهانی، بوسنی در بازی برگشت برابر یونان با پیروزی 3-1، لحظه‌ای را رقم زد که هیچ‌کسی فراموش نخواهد کرد. این پیروزی نه فقط یک نتیجه ورزشی، بلکه شعله‌ای از امید بود که در دل مردمی که از همه چیزشان گذشته بودند، روشن شد.
فوتبال در بوسنی نه تنها یک بازی، بلکه نمادی از همبستگی و اتحاد بود. در تیم ملی بوسنی بازیکنانی از قومیت‌ها و ادیان مختلف حضور داشتند، که این امر باعث شد تا فوتبال تبدیل به ابزاری برای آشتی و پیوند میان مردم شود. حتی در مسابقات انتخابی یورو 2000، بوسنی توانست با تساوی برابر اسپانیا، قدرت خود را در میدان نشان دهد و این اتحاد در زمین، پیام مهمی داشت: هیچ‌چیز نمی‌تواند انسان‌ها را از هم جدا کند، حتی جنگ. تیم ملی بوسنی با هر گل، نشان می‌داد که در دل ویرانی‌ها، هنوز می‌شود دست در دست هم ایستاد و دوباره ساخت.
این داستان فوتبال بوسنی است، داستان یک ملت که از دل خرابه‌ها برخاست و به دنیا نشان داد که هیچ چیز نمی‌تواند امید را از بین ببرد. این داستان، داستان انسان‌هاست که نشان دادند حتی در تاریک‌ترین لحظات، همیشه راهی برای روشن کردن جهان وجود دارد.
پیمان چینی‌ساز
