دیوار بزرگ چین، این بنای شگفت‌انگیز که از میان کوه‌ها، بیابان‌ها و فلات‌های امپراتوری میانه عبور می‌کند، چیزی فراتر از یک ساختار دفاعی ساده است. این دیوار نمادی از عظمت تمدن چینی و شاهدی بر قرن‌ها تاریخ پرتلاطم است که همواره بازدیدکنندگان را از سراسر جهان مجذوب خود کرده و به حیرت وا می‌دارد. اما راز طول عمر این بنای عظیم چیست؟
دیوار بزرگ چین که از سال 1987 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است، امروزه یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری جهان محسوب می‌شود. هر ساله میلیون‌ها بازدیدکننده از دیوار عبور می‌کنند، برج‌های نگهبانی آن را کاوش می‌کنند و از تاریخ هزارساله‌اش لذت می‌برند. بخش‌هایی مانند بادالینگ و موتیان‌یو، که در نزدیکی پکن قرار دارند، به دلیل چشم‌اندازهای خارق‌العاده‌شان به طور ویژه‌ای مورد توجه هستند. طبق گزارشی در سال 1990، طول کل دیوارها حدود 6,259.6 کیلومتر برآورد شد. اما در آوریل 2009، سازمان میراث فرهنگی چین این رقم را بازنگری کرد و طول کلی آن را حدود 21,196 کیلومتر اعلام کرد. این اندازه شامل دیوارهای اصلی، خندق‌ها، بخش‌های تخریب‌شده و موانع طبیعی مانند تپه‌ها و رودخانه‌هایی است که در سیستم دفاعی گنجانده شده‌اند.ارتفاع و عرض دیوار بزرگ چین به طور قابل توجهی بسته به بخش‌ها و دوره‌های مختلف ساخت متفاوت است. به طور متوسط، ارتفاع دیوار بین 6 تا 7 متر است، اما در برخی نقاط ممکن است به 14 متر نیز برسد. عرض پایه دیوار معمولاً بین 4 تا 5 متر و عرض قسمت بالایی حدود 3 متر است. مسیرهای بالای دیوار به اندازه‌ای وسیع طراحی شده‌اند که عبور سربازان و اسب‌ها را ممکن می‌سازد. این ابعاد به گونه‌ای طراحی شده‌اند که صعود و عبور از دیوار دشوار باشد و در عین حال جابجایی نیروها و تجهیزات به آسانی امکان‌پذیر باشد.
راز طول عمر دیوار بزرگ چین در استفاده از برنج نهفته است. این دیوار که بین قرن سوم پیش از میلاد و قرن هفدهم میلادی ساخته شده، به بیش از ده هزار بخش تقسیم شده که مجموعاً طولی برابر با 21,196 کیلومتر دارد. بخش‌هایی که بهتر حفظ شده‌اند (6,259 کیلومتر)، در دوران سلسله مینگ بین قرن چهاردهم و هفدهم ساخته شده‌اند. در این دوره، تپه‌ها و سنگ‌های ساده جای خود را به آجرهایی دادند که با ترکیبی از کربنات کلسیم و “برنج چسبنده” به هم متصل می‌شدند.مولکول‌های آمیلوپکتین موجود در برنج به این ملات خواص فیزیکی پایدار می‌بخشند. انعطاف‌پذیری آمیلوپکتین مقاومت مکانیکی دیوار را در برابر زلزله‌ها افزایش می‌دهد و گیاهان نیز دشواری بیشتری برای نفوذ میان آجرها دارند./ انتهای پیام
نویسنده : Taïna Cluzeau
مترجم: پریسا فرخیان
